Reisverslag van Gerard Evers in Marokko

Reisverslag van een weekje Marokko.
Vrijdag 13 januari. Het is al vroeg opstaan. Om 5 uur rij ik met Truus en Maas naar het vliegveld in Almeria. Om 8 uur ben ik al in Sevilla. Mijn vlucht naar Marrakesh gaat om 17:30. Dus met de bus naar het centrum. Om 17: 50 marokaanse tijd ben ik Marakesh. Frank staat me in de aankomsthal op te wachten. Ik ga met hem een week in zijn camper rondtrekken. De camping is aan de andere kant van de stad. Het is een hectische rit. Meteen een goede kennismaking met de andere cultuur. Op de camping eten we de spaghetti, die Frank al heeft voorbereid. We bespreken de planning voor de aankomende week.

Zaterdag 14 jan. Inpakken nog wat boodschappen doen en op weg naar de hoge Atlas. Tussen de middag, ergens onderweg de eerste tajine gegeten. Smaakt voortreffelijk. In de namiddag zijn we bij Demnate. Iets verop bij Imi n`Ifi , met zijn natuurlijke brug, kunnen we de camper parkeren tussen een paar hutjes. Nadat Frank me gerust gesteld heeft, alles ziet er betrouwbaar uit, besluiten we hier te overnachten. Mijn eerste nacht wild camperen. De prijs voor de bewaking 30 Dh en een blikje bier valt mee. Voor 10 Dh extra hebben we ook nog stroom. Voor het donker wordt, maken we een prachtige wandeling onder de brug.

Zondag 15 jan. Om 6 uur `smorgens word ik waker gemaakt door de mullah van de nabij gelegen moskee om te gaan plassen. Ik ga toch nog maar terug in mijn warme bedje. Die dag een prachtige rit door de hoge Atlas. Over de 139 km doen we ruim 4 uur. Het vergt heel wat van de stuurkunst van Frank. Het is de moeite waard. Veel meer als de geweldige natuur zien we niet. Een vrouwtje met een flinke bos takken op haar rug, een man met een ezel en vijf auto`s . Als we even stoppen, komt een groepje kinderen op ons af. Frank probeert ze en liedje te laten zingen. Ze begrijpen hem niet of hebben geen zin. Maar er wordt niet gezongen. Ze zijn wel zichtbaar blij met de balpen, die ze elk krijgen.
`s Middags zijn we op de camping in Ouarzazate. Vier jaar geleden ben ik hier ook geweest. Ik loop naar het centrum. Het komt me bekend voor. Koop nog wat kruiden. Na een bakje koffie, besluit ik om met de taxi (4 Dh) naar de camping terug te gaan. Frank heeft ondertussen camperservice geregeld. Dat wil zeggen, een 4 gangen menu in de camper (85 Dir p/p). Heerlijk, alleen de mierzoete koekjes bij de thee hebben we niet opgegeten. (Later waren een stel kinderen hier blij mee.)

Maandag 16 jan. rijden we langs de rivier De Draa naar Zagora en vervolgens naar Mhamid. De weg houd hier op. Daarna alleen maar zand. Een prachtige rit. Onderweg veel palmbomen. Ook veel schoolkinderen op de fiets, of te voet die ergens naar toegaan, want behalve de school zijn er niet veel huizen te zien langs de weg. Onze camping is op de rand van de woestijn. Een stuk zand met een huisje, met bar en toilet, en een hek erom heen. Voor drie blikjes bier mogen we hier een nacht staan. We koken ons potje. Hebben contact met het thuisfront. Overal in Marokko werkt de dongel, die Frank heeft gekocht. Zelfs hier! `s Avonds onderhandeld over een tochtje met een landrover door de zandduinen voor de volgende ochtend.

Dinsdag 17 Jan. Het is een heel mooie belevenis deze ochtend. We maken een wandeling door de zandduinen, drinken thee in een bedoeïenen tent. Op de weg terug naar de camping begint het al stevig te waaien. Rond de middag rijden we weg van de camping. Even buiten Mhamid komen we in een heuse zandstorm terecht. De weg is vaak niet meer te zien. Gelukkig is het maar een stormpje, enkele kilometers verder wordt het zicht al beter. We moeten een groot gedeelte van de zelfde weg terug rijden. Bij Agdz gaan we links. Van fransen hebben we gehoord, dat op de kruising van de N10 en N12 bij auberge “les Dattes” een camping is. Bij aankomst is er niemand. We rijden verder naar Tazenakht. Hier overnachten we op het plein bij het ziekenhuis en politiebureau. Er staan nog drie andere campers.

Woensdag 18 januari. Vandaag staat er een kort ritje op het programma. We hebben tijd om de Atlas filmstudio bij Ouarzazate te bezichtigen. Hier is o.a. de film Jewel of the Nile (Michael Douglas, Kathleen Turner) opgenomen. In Tazentoute eten we een tajine. We overnachten op de camping bij Aït-Ben-Haddou. Bezoeken daar de Kasbah (staat op de lijst van Unesco). s Avonds kijken we naar “de wereld draait door”. Ik hoor hier dat de wereld op 21 december 2012 zal vergaan. Umberto Tan en collega, waarvan ik de naam ben vergeten, vertellen hun belevenis, die je voor die tijd beslist moet hebben mee gemaakt. Tan : de dolfijnen bij het Groot Barrièrerif bij Australië . Zijn collega : de massage met onvoorstelbaar hoogte punt. Dit laatste brengt me aan het twijfelen of dat dit de belevenissen van de afgelopen dagen zouden moeten zijn.

Donderdag 19 januari. Vandaag terug naar Marrakesh. Over de Tichka pas (2260 m). Het houd niet op, weer een prachtige rit. Deze keer door de sneeuw, althans langs de kant van de weg. De weg is goed, maar een hele klim. We zijn op tijd in Marrakesh om ons eerst op de camping te installeren, voordat we Nelleke op het vliegveld op moeten halen. Ik tref voor bereidingen voor het eten van vanavond. Ik heb beloofd om deze keer te koken. Op weg naar het vliegveld nog even langs de supermarkt voor wat drank en ander lekkers.

Vrijdag 20 januari. Mijn laatste dag in Marokko alweer. Mijn vlucht is om 18.00 uur. Tijd om deze middag Marrakesh te bezoeken. We maken er een gezellige middag van. Bezoek aan de soek en hapje eten met uitzicht op het grote plein. Mijn vliegtuig vertrekt op tijd. Ook de aansluiting in Sevilla verloopt vlekkeloos. Wil, Anne en Truus staan me in Almeria op te wachten.

Frank bedankt voor de geweldige week.